Η κατάρρευση του Ιουνίου επί της πτήσης της Southwest Airlines από τη Νέα Υόρκη Laguardia προς το Κάνσας Σίτι έχει μετατραπεί σε αγωγή που στοχεύει όχι μόνο στον εικαζόμενο επιτιθέμενο, αλλά στην ίδια την πολιτική του Southwest.
Ο ενάγων, Livia Rombola, κατέθεσε αγωγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης (Kings County) στις 25 Αυγούστου 2025, ονομάζοντας Southwest Airlines και επιβάτες Leanna Perry ως κατηγορούμενους. Η καταγγελία προέρχεται από τη νοτιοδυτική πτήση 779 (LGA -MCI) στις 16 Ιουνίου 2025 και αναφέρεται στην αμέλεια από τη νοτιοδυτική και εκ προθέσεως αδικοπραξίες από τον Perry. Μπορείτε να διαβάσετε την πλήρη καταγγελία (PDF). Καλύψαμε το αρχικό περιστατικό και το ιογενές βίντεο τον Ιούνιο εδώ.
- Τι λέει η καταγγελία που συνέβη στο πλοίο
Ενώ το αεροσκάφος προετοιμαζόταν να αναχωρήσει από την Laguardia, ο ενάγων λέει ότι “βίαια επίθεση και κακοποιημένη”, συμπεριλαμβανομένου του “φτύσματος”, αναγκάζοντας το πλήρωμα να “χρησιμοποιήσει τους δεσμούς με φερμουάρ” για να συγκρατήσει τον επιτιθέμενο. (¶18-19) - Αμέλεια: επιβίβαση σε έναν ορατά μειωμένο επιβάτη
Η δίκη ισχυρίζεται ότι το νοτιοδυτικό “απέτυχε να παρεμβαίνει έγκαιρα και να αρνηθεί την είσοδο” σε έναν επιβάτη που “ήταν” ορατά μειωμένος και μεθυσμένος “. (¶23) Ισχυρίζεται επίσης παραβιάσεις των προτύπων ασφαλείας της FAA, αναφέροντας “14 CFR Part 121” και “49 US Code § 46504.” (¶26) - Αποτυχία μετριασμού και παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της επιβίβασης
Η καταγγελία αναφέρει ότι η Southwest είχε καθήκον να «αποτρέψει τα συγκρουσιακά άτομα να δημιουργήσουν ένα επικίνδυνο περιβάλλον κατά την πτήση» και απέτυχαν να ενεργήσουν πριν κλιμακωθεί η σύγκρουση. (¶33-35) - Αντιπροσωπευτική ευθύνη
Η Southwest φέρεται να είναι “υπεύθυνη για τις” αμέλειας και αδράνειας των υπαλλήλων της “, συμπεριλαμβανομένων των αεροσυνοδών και του προσωπικού εδάφους. (¶35-36) - Το Open Seating είναι ένας κεντρικός στόχος
Οι επιθέσεις της “Εταιρικής Πολιτικής της Νοτιοδυτικής”, όπου οι επιβάτες επιλέγουν θέσεις “σε βάση πρώτης προτεραιότητας, πρώτης εξυπηρέτησης”. (¶39) Καλεί ανοιχτά καθίσματα μια “απόκλιση από τα πρότυπα της βιομηχανίας” που “δημιούργησαν έναν προβλέψιμο κίνδυνο επιβατικής σύγκρουσης”. (¶41-42) Υποστηρίζει περαιτέρω ότι η “έλλειψη ενεργητικής ανάθεσης καθισμάτων συνέβαλε άμεσα” στην αντιπαράθεση και ήταν μια «υπερκείμενη και ουσιαστική αιτία» της βλάβης. (¶43-45) - Υποτιθέμενοι τραυματισμοί και ζημιές
Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι «σοβαρή συναισθηματική δυσφορία, δημόσια ταπείνωση, βλάβη της φήμης» και σωματική βλάβη, επιδεινώνεται από τη διάδοση του ιού. (¶14-15, ¶57-59) Η καταγγελία επιδιώκει αποζημιώσεις που «υπερβαίνουν τα όρια δικαιοδοσίας» των κατώτερων δικαστηρίων και παρακαλούν αποζημιώσεις ποινικών αποζημιώσεων. (Προσευχή για ανακούφιση, ¶60) - Ισχυρισμοί εναντίον του υποτιθέμενου εισβολέα
Οι ξεχωριστές μετρήσεις για επίθεση και μπαταρία κατηγορούν τον συν-εναγόμενο για «βίαιη, απειλητική και ταραχώδη συμπεριφορά» που προκάλεσε σωματική και ψυχολογική βλάβη. (¶48, ¶54)
Ως Θέα από την πτέρυγα Επισημαίνει ότι υπάρχει μια ορισμένη ειρωνεία ότι η Southwest εναχθεί για την πολιτική του ανοιχτού καθισμάτων, λίγους μήνες πριν το εγκαταλείψει επίσημα υπέρ των καθισμάτων που έχουν ανατεθεί.
ΣΥΝΑΨΗ
Αυτή η αγωγή θέτει τα ανοικτά καθίσματα του Southwest στο προσκήνιο, υποστηρίζοντας ότι ενισχύει τη σύγκρουση κατά τη διάρκεια της επιβίβασης και συνέβαλε στην επίθεση. Το αν ένα δικαστήριο συμφωνεί είναι μια ξεχωριστή ερώτηση (έχω τις ισχυρές αμφιβολίες μου, ειδικά όταν εξετάζω τον νόμο για την απελευθέρωση των αεροπορικών εταιρειών). Είναι όμως μια ενδιαφέρουσα θεωρία. Προς το παρόν, η υπόθεση καθορίζει μια λεπτομερή αφήγηση: ένας φερόμενος επιβάτης, μια βίαιη έκρηξη και ένας ισχυρισμός ότι οι πολιτικές των αεροπορικών εταιρειών και όχι μόνο η κακή συμπεριφορά ενός ατόμου βοήθησε να συμβεί.
> Διαβάστε περισσότερα: Η ιογενή κατάρρευση του καλλιτέχνη μακιγιάζ στη νοτιοδυτική πτήση είναι οτιδήποτε άλλο παρά λαμπερό
